اشک در چشمان امام سجاد(ع) حلقه زده است.
نگاه عمه به او می افتد
چه شده پسر برادر؟
به گوشه ای اشاره می کند
دردانه حسین بر جانماز پدر نشسته و ...
چشمان زینب (ع)می بارد.گویی یادراور چیزی شده
چه شده عمه جان؟
چقدر تاریخ زود تکرار می شود. گویی همین دیروز بود که من بر جانماز مادرم نشسته بودم
اما ان زمان پدرم بود و مرا در اغوش گرمش ارامم کرد.
اما امروز..
چه کسی جز حسین (ع)، مرحم زخمهای رقیه (ع) خواهد شد؟
