در میان نمازهای نافله، در مورد نافله شب بیشتر سفارش شده است. اگر هیچ نافلهای نمیخوانید لااقل نافله شب را ترک نکنید. سحر بلند شوید، مانند خروسها که برای ذکر خدا بیدار میشوند. اگر حوصله ندارید یازده رکعت بخوانید، لااقل یک رکعت آخر را بخوانید، اگر باز هم حوصله ندارید، بلند شوید و یک «یا رب» بگویید و بخوابید. سحرها بلند شوید و استغفار کنید و قرآن بخوانید.
جوانی در مسجد گوهرشاد از من پرسید: اگر لباسْ چربی بگیرد با صابون یا مواد پاککننده آنرا پاک میکنیم، اگر قلب ما زنگار گرفت چگونه آن را جلا بدهیم؟ گفتم سحرها قرآن بخوان و استغفار کن. حضرت رسول اکرم(صلیاللهعلیهوآله) میفرمایند: قلبها زنگ میزند، همانطور که آهن زنگ میزند، و همانا جلای آنها قرائت قرآن است.اگر دیگران شما را برای نماز صبح بیدار کنند به درد طلبگی نمیخورید. به شما جسمانی هم نمیشود گفت، چه رسد به روحانی. وقتی ما طلبه بودیم هرشب چندبار برای نماز شب از خواب میپریدیم. یک بار ساعت را که به پهلو بر روی زمین قرار داشت، اشتباهی دیدم و بلند شدم، و با عجله نماز شب خواندم و کارهایم را کردم و به مسجد رفتم ولی دیدم در بسته است. از شخصی پرسیدم درب مسجد چرا بسته است؟ گفت: آقا! یک ساعت و نیم به اذان صبح مانده است. آنقدر در خیابان قدم زدم تا درب مسجد را باز کردند.
از خدا بخواهید لذت عبادت و نماز شب را به شما بچشاند، آن وقت دیگر لازم نیست که ساعت کوک کنید. ما که ساعت کوک میکنیم مریض هستیم، روحمان مریض است، مگر خروس ساعت کوک میکند؟!
کم ز خروسی مباش، مُشت پَری بیش نیست از سر شب تا سحر ذکر خدا میکند
درس اخلاق ایت الله مجتهدی ،شادی روح ایشان صلوات.
خداوند به همه ما توفیق عمل بدهد.
