دل که می گیرد دنیا می شود به اندازه همان جایی که هستی!
دنیا با تموم شلوغی هاش چقدر غریبه؟!
دقت کردی؟
تو هر دوره زندگی ..داری دنبال یه چی می گردی
تو بچگی دنبال یه همبازی و غرق بازی های بچگانه
تو نوجوونی سرگرم دوستی ها
تو جوونی مشغولیتای درسی و همسر و
میانسالی.....
تو هر دوره ای هم ..فکر می کنی اگر اون چیزی که میخوای بدست بیاری آروم میشی
استادمون حفظه ا.. می فرمودند:
شخص که واقعا هدفشو از دنیا بدونه وقتی به سن 40 میرسه
(این چهل هم خیلی عجیبه ..سن چهل سالگی هم خیلی سن عجیبیه حرفای زیادی داره)
وقتی شخص به سن چهل سالگی می رسه ..می بینه ای داد و بیداد
با این همه گشتن و گشتن هیچی نتونسته آرومش کنه
تحصیلات ...همسر..شغل...هیچ کدوم
تازه اون موقع میفهمه که گم گشتش اینا نبوده
یکی دیگس....هوالذی انزل السکینه فی قلوب المومنین
اوست کسی که ارامش را به دلهای مومنان نازل می کند
تازه می فهمه اون کسی که دنبالشه اهل زمین نیست
با چراغی همه جا گشتم و گشتم در شهر
هیچ کس هیچ کس اینجا به تو مانند نشد
خب اینم سخن اخر..انشاالله که امسال سال ظهور اقا باشه
مولای من باید به ارتفاع دل شما اقتدا کنم تا اضطراب بی کسیم را دوا کنم
من وسعتی شبیه کویری شکسته ام باید برای بارش این شب ابری دعا کنم
امن یجیب یک دل خسته به سوی شماست باید دوباره نام شما را صدا کنم
